« زندگی برای خودش قوانینی داره که اگه اونها رو باور کنیم میتونیم زودتر
به موفقیت دست پیدا کنیم.»
« درمورد این قوانین که متنوع و متفاوت هم ممکنه باشه زیاد گفته شده و هر
که هم به سلیقهی خودش به اون اشاره کرده، اما بعضی از نکتهها هست که اغلب
به اون توجه کردن مثل قوانین زیر:
قانون نخست: تا ندونین چی میخواین به هدف نمیرسین
همه ی ما دوست داریم که برنده باشیم و نه بازنده . ولی آیا میل به برنده
بودن به تنهایی کافی است؟ با این که زندگی همواره توام با پیکار نیست، اما
شاید بتوان آن را به صحنه ی بازی پیچیده ای تشبیه نمود ، که پیروزی در آن ،
رمز و رازی دارد. سیدنی . جی . هریس نویسنده ای سرشناس و واقع گراست که
رموز برنده شدن را در میدان زندگی می شناسد و برای مودفقیت در آن ، راه
هایی ساده پیشنهاد میکند. اگر برنده بودن را به عنوان هدف زندگی خود انتخاب
کرده اید، این مطلب راهنمای خوبی برای شما خواهد بود
اولین هدف گیری ¤¤
.برنده متعهد میشود
.بازنده وعده میدهد
اگر به خاطرات خود در زمان تحصیل نگاه کنیم همیشه نقطه دلهره آورى وجود داشته و آن هم ترس از امتحان است که در پایان هر ثلث یا ترم گریبان ما را مى گرفت. هیچ فرقى هم نمى کند در هر سن و سالى که باشیم امتحان معنى دلهره مى دهد. چه دانش آموزى که مشغول امتحانات دبستان است و چه دانشجویى که براى قبول شدن واحد هاى دانشگاهى جزوه ها را زیر و رو مى کند همه از امتحان وحشت دارند. بررسى روانشناسان نشان مى دهد مهمترین دلیل ترس از امتحان شکست و عدم موفقیت است که معمولاً به عدم آشنایى با شرایط و نحوه برگزارى امتحان برمى گردد.
ادامه مطلب ...با شروع فصل امتحان باز هم شاهد سردرد، تهوع، دل درد و... ناشى از استرس
فراگیر امتحانى، میان دانش آموزان هستیم. استرسى که هر ساله با شروع
خردادماه، حتى جامعه شناسان و کارشناسان مسایل آموزشى و تربیتى را هم به
تحلیل ، هشدار و ارایه راهکارها وامى دارد.
در این میان گویا امکان جدید آموزشى از جمله کلاس هاى تقویتى، کتاب هاى کمک
آموزشى، معلمین خصوصى و غیره نیز نتوانسته است در کاهش اضطراب دانش آموزان
موثر عمل کند. به علاوه همین امکانات تازه هر ساله به افزایش میزان استرس
نیز مى انجامد. به نظر شما این مشکل از کجا ناشى مى شود؛ عدم استاندارد
بودن سوالات و یا نحوه برگزارى امتحانات؟ نقص در نظام آموزشى، مواد درسى و
شیوه تدریس و یا انتظارات بالاى خانواده ها براى تحصیل فرزندان و دستیابى
به مدارج بالاى علمى؟